Wyspa

Nikki wyszła z jaskiń... całą noc dręczyły ją głupie koszmary.
Udała się do miejsca gdzie schowała diamenty... odkopała je, ale nie było tam ich... zaczęła szybko przeczesywac ziemię obok mając nadzieję, że się pomyliła.
Ale nie... ich nie było! Ktoś je zabrał! Ktoś musiał widziec jak je tu chowa... pewnie jakiś rozbitek! Zaczęła się trząśc... była wściekła... ryczała i kwiczała ze złości. Wstała i wpadła do jaskiń... "Muszę przeszukac ich rzeczy!"

Gdy Erica obudziłą się zobaczyła, że przystojny Boone leży u jej boku. - Choćby czytał mi w myślach. - Powiedziała szeptem do siebie, pocałowała go w czoło i poszła po butelkę wody by się napić.

John Locke tymczasem jadł banana w jaskini siedząc na dużym kamieniu, większość rozbitków jeszcze spała, tylko Shannon czesała włosy, Alex się właśnie budził i właśnie Fernandez wbiegła do jaskiń z miną jak u wariatki. - Wszystko dobrze Nikki? - Spytał łysy mężczyzna spoglądając z zaciekawieniem na latynoskę. Sam miał zamiar pomyśleć dziś nad czymś co umożliwi rozbitkom wejście do bunkra, którego wczoraj znaleźli.

- Jestem po prostu zmęczona... - Rzuciła krótki do Johna po czym usiadła niedaleko niego przy swoch rzeczach... była blada... myślała gorączkowo kto mógłby to zrobic?! Musiała go przyłapac! Musiała je odzyskac! A tego delikfenta zabic... nie widziała innego rozwiązania... ktoś mógłby wtedy odkryc jej tajemnice... i słusznie posądzic o zabójstwo Paula... musi je odzyskac... za dużo dla nich poświęciła...

Locke przeczesywał Nikki wzrokiem, coś ukrywała... Tak sądził. Dokończył banana wyrzucił skórkę do pudełeczka i poszedł napić się zimnej wody. Kiedy orzeźwił ciało czym prędzej poszedł na plażę, miejsce gdzie był wrak samolotu poszukać rzeczy które mogły się przydać.

Alexander wziął czyste ubrania i poszedł do wodospadu, który znajdował się pół km od jaskiń. Wziął tam orzeźwiający prysznic, świeży i pachnący ubrał się w czyste ubrania i po drodze do jaskiń zrywał owoce, gdyż dokurczał mu nie mały głód.

Julian w stosunku do Sun był bezwzględny, postanowił jej jednak oszczędzić cierpienia dlatego ostatecznie zastrzelił ją pistoletem.
- Znużyło już mnie jej torturowanie- mruknął w stronę April uśmiechając się przeraźliwie- Wasza Koreanka nie ma już kilku członków u dłoni przykro mi.
Rzucił przez przekonania spoglądając z wyższością na blondynką, która siedziała skulona w kącie, płakała. Caffrey zdał sobie sprawę, ze Iwanowna go pociąga, ale musiał się powstrzymywać.

- Ty... ty...! Wy jesteście nienormalni!- załkała głośno próbując się oddalić jak najdalej od męzczyzny, który się do niej zbliżał, ale nie miała za dużego polu do manewrów- Jak mogłeś ją zabić?! Co ona ci zrobiła?! Dlaczego Ethan nas chciał porwać! Dlaczego nie zabijesz mnie! No! Zrób to i to już!

- Co do ciebie mam inne plany- wyszeptał przejeżdżając po jej policzku dłonią, na której była krew Sun, April głośno pisnęła, a on tylko się uśmiechnął- Pora wstawać zdziro...
Nagle do pomieszczenia, w którym była April i Julian wpadło kilku uzbrojonych mężczyzn.
- Oni go zabili! Arthur nie żyje! A oni uciekli! Co robimy?!- wrzasnął jeden.
- Mam plan... nawet dobry- odparł beznamiętnie Caffrey spoglądając na blondynkę.

April spojrzała na mężczyzn, którzy wparowali do pomieszczenia jak burza, bała się ich reakcji. Usłyszała coś o morderstwie, wiedziała, że to jej ludzie. Na moment ucieszyła się, ale zdała sobie sprawę, że teraz pomyślą, że to jej sprawka.
- Co mi tam... i tak zginę...- pisnęła sama do siebie, kątem oka zerkając na mężczyznę, który coś planował z innymi. Nagle jeden z nich podszedł do Iwanownej i rozwiązał ją trzymając blondynkę na muszce.

- Pora się zabawić z rozbitkami!- wrzasnął uradowany Julian, po chwili zwrócił się do jednego ze swoich ludzi, była to kobieta- Meliso mamy materiał wybuchowy i dwie krótkofalówki?
Czarnowłosa kiwnęła twierdząco głową, a Caffrey klasnął w dłonie.
- Oplątać ją ładunkiem wybuchowym! Zrobimy sobie wycieczkę krajoznawczą!

April z przerażeniem patrzyła jak mężczyzna oplątywał ją ładunkiem wybuchowym, chciała wybuchnąć płaczem, uciec- cokolwiek byle się nie dać, ale nie miała wyjścia, bo Melisa celowała do niej z pistoletu.
- Co wy kurwa robicie?! Jak chcecie mnie zabić to zrobicie to teraz!- wrzasnęła, ale nikt jej nie odpowiedział dlatego zaczynała panikować- Uwolnijcie mnie... proszę i tak do nich nie wrócę, bo oni myślą, że jestem od was! Błagam was! Nie róbcie mi krzywdy!
Gdy skończyli oplątywać blondynkę ładunkiem podali jej jedną krótkofalówkę.

Brunet patrząc na przerażoną blondynkę, która wokół pasa miała ładunek wybuchowy uśmiechnął się. Melisa podała mu przycisk- który uaktywniał materiały. Drugą krótkofalówkę trzymał w ręku.
- Posłuchaj mnie teraz słoneczko, bo nie będę się powtarzał- powiedział Julian spoglądając na spanikowaną April- Zrobimy sobie wycieczkę do rozbitków i ja dam im wolny wybór żeby nie było, że jesteśmy źli, bo mylne wrażenie. Zrobisz coś, powiesz coś więcej niż powinnaś to będzie wielkie Buuum! I twoi przyjaciele umrą, biedni. Zrozumiałaś?
Spytał, a Iwanowna kiwnęła tylko głową, zdenerwowany Caffrey podszedł do niej, szarpnął ją z całej siły za włosy, po czym powtórzył pytanie.
- Zrozumiałaś?!
- Tak- jęknęła Rosjanka.
- Cieszę się niezmiernie!- odparł, on i cała ekipa wyruszyli w stronę rozbitków.

Ludzie Caffrey'a otoczyli jaskinie ze wszystkich stron, było to około 50 ludzi, byli dobrze ukryci. Nagle do jaskini weszła zapłakana i lekko skatowana April. Pierwsze co rzuciło wam się do oczu to ładunek wybuchowy, którym kobieta była opasana wokół brzucha!
Cele:
- Spróbujcie zapytać co się stało!
- Pomóżcie jej lub olejcie to!

Shannon spojrzała nagle na wejście do jaskiń.
- To ona! - Wrzasnęła oddalając się. Dziewczyna miała przyczepione ładunki wybuchowe. - Jack... to ona! - Krzyknęła do lekarza, który teraz również zauważył blondynkę. - Ona jest zwariowana... zaraz się pewnie zdetonuje i zabije nas wszystkich!

April spojrzała na kobietę w oczach wciąż miała łzy, nie mogła nic wykrztusić, ale wiedziała, że jeśli nie powie tego co ma powiedzieć to wszyscy umrą.
- Ja... Ja...- powiedziała nie mogąc złapać powietrza- Oni chcą porozmawiać... z wami... oni... ja...
Nie mogła się wysłowić, wyszła na chwilę po to co miała im zanieść.
- To Sun... oni jej to zrobili... oni chcą pogadać... ja nie mogłam nic zrobić, on się nad nią znęcał... ja nie mogła, ja nie potrafiłam- mówiła Rosjanka, ale sama nie wiedziała co mówi, wszystko było bez sensu.

Shannon zatkała usta i zaczęła płakac... to była ona tak koreanka... martwa... leżała zakrwawiona... z zamkniętymi ustami i oczami... Głowa była zakrwawiona... było widac, że Kwon dostała właśnie tam...
Shannon wtuliła się w Charliego popłakując... nie mogła z siebie wydusic słowa...

Nikki wykorzystała ten moment... zaczęła szperac w bagażach innych gdy tego oczywiście nie widzieli... byli z byt zajęci tą blondyną i martwą Sun by zwrócic uwagę na Fernandez, która szukała swego skarbu.
- Parszywi złodzieje... - Mruczała pod nosem...

- Dude... - Rzekła cicho Hurley. Spoglądał raz na April raz na ciało. Przełknął głośno ślinę. - Pogadac?... - Powtórzył patrząc na wejście do jaskiń. - Kto? Ludzie Ethana?

- Nie wiem... nie mam pojęcia kim są... ale są źli... chcą coś od was...- powiedziała szlochając i przytulając ciało Sun do siebie- Nie mogłam ich powstrzymać... oni mnie związali i..
Nagle głos April przerwał huk w jej krótkofalówce, którą trzymała w ręce
- Czy nie za dużo gadasz! Co ja powiedziałam?! Jeszcze jedno słowo za dużo i twoi przyjaciele zginął razem z tobą!- to była Melisa

- Eeee i co teraz? - Spytał lekko zagubiony Hurley. Wierzył teraz, że to nie blondynka zabiła Paula... miał taką nadzieje... - Eee bo tak jakoś.... - Zaczął drapiąc się po głowie... nie wiedział co mówic...

- No... to skoro chce pogadać, to gdzie on jest?!- wrzasnął Sawyer, który przez jakiś czas siedział cicho, teraz mógł się wykazać- Cip! Cip! Gdzie jesteś?! Czego od nas chcesz?!

Hurley wyszedł za Sawyerem... ciekł z niego pot...
- Eee koleś wracaj lepiej... - Zawołał za nim rozglądając się gorączkowo po okolicy.

- Zamknij się! Nie możemy im pokazać, że się ich boimy!- warknął Sawyer w stronę Hugo- No gdzie jesteś?! Boisz się nas?!

April stała z krótkofalówką i z martwą Sun nie wiedząc co zrobić. Podeszła do Sawyera i podała mu przedmiot. On był trochę zdziwiony.
- On chce z wami porozmawiać... - powiedziała próbując się uspokoić, ale wciąż nie mogąc- Ja nie wiem... ja nie wiem czego on chce... on jest zły... Oni mi to zawiązali... błagam, pomóżcie mi!
Jęknęła głośno, coraz mocniej ściskając ciało Koreanki.

- Ale jak to zdjąc... - Rzekł Hugo wskazując na materiały jakimi obwiązana była April. - Przecież jak to dokniemy... to będzie bum... - Rzekł oddalając się troche.

Sawyer wziął do ręki krótkofalówkę i włączył ją, na samym początku słuchać było tylko jakieś głuchy szum, ale po chwili odezwał się głos mężczyzny.
- Witaj, nie mam pojęcia z kim rozmawiam, ani wy nie wiecie kim ja jestem i niech tak pozostanie. Co do materiałów April, nawet się do nich nie zbliżajcie, bo zrobię wam wielkie bum- tutaj zwrócił się do Hugo- Do rzeczy... nie chcemy żyć z wami w niezgodzie dlatego cała ta akcja. Ofiara Sun była tutaj konieczna, więc wybaczcie mi za to co moi ludzie uczynili, ale wy też zabiliście naszego człowieka. Oko za oko, ząb za ząb; jak mówi przysłowie. Nie próbujcie mnie namierzać, bo i tam to się nie uda, jestem tu z moimi ludźmi, którzy gotowi są was zabić. Dajcie znak!
Huknął do swoich towarzyszy, a nagle padło kilkadziesiąt strzałów wymierzonych w niebo. -No więc, przejdę do rzeczy, ta oto obwiązana Iwanowna należy do was, do waszego obozu, jest rozbitkiem dlatego zwracam się z prośbą do was. Macie dwa wyjścia, albo pozwolicie jej wyjść i nigdy, ale to nigdy nie będziecie jej szukać, albo wyjście numer dwa: przycisnę magiczny przycisk i wszyscy zginął. To moje żądania, chcę być uczciwy dlatego wam to proponuję. Macie pełne dwie godziny, my czekamy na odpowiedź, jeżeli usłyszymy ją po czasie także zrobię bum- powiedział Julian wyłączając się
Cele:
- Cała grupa słyszała komunikat, zastanówcie się wspólnie co zrobić.
- Zajmujcie się ciałem Koreanki.
- Podejmijcie słuszną decyzję.
- Ps. Niech ktoś w końcu znajdzie ciało Sayida później :D

- Nieźle to rozegrałeś Julian- powiedziała blondynka w masce, gdy ten wyłączył krótkofalówkę- Jestem ciekawa co oni na to.
Pisnęła uradowana grzebiąc w kieszeni, wzięła swoją ulubioną gumę do życia. Włożyła ją do buzi i zaczęła się rozkoszować jej owocowym smakiem co jakiś czas robiąc balona z gumy.

- To jest koszmar! - Krzyknęła Shannon. - Myślałam, że ten przerażający głos w krótkofalówce jest horrorem, ale to jest gorsze! - To mówiąc założyła ręce na piersiach. - Nie zostanę w tej jaskini ani chwili dłużej... powinniśmy wracac na plażę... to jest tylko jedno wejście... gdyby chcieli załatwili by nas jak muchy... słyszeliście te strzały ich jest... o wiele więcej... nie wiem jak wy, ale ja wracam!

Hugo spojrzał po wszystkich a później na April...
- Czyli, że naprawdę była jednak niewinna? - Spytał bardziej sam siebie niż innych.

- Oni próbują nas nastraszyć... równie dobrze, on może być sam i poustawiał jakieś armaty i równocześnie wystrzelić!- powiedział Sawyer- Nie wiem jak wy, ale ja się nie poddam! Nie mam zamiaru, nie będę zastraszany przez gostka, który nawet boi się pokazać!