Wyspa

- Już dobrze.. - Mruknął gitarzysta przytulając zapłakaną Shannon. - Czy to nie jest głos tej świruski co nas wczoraj odwiedziła? Jak myślicie..?

Erica była przerażona. - To chyba nie są żarty Boone. - Ciągle zastanawiała się kto to mógł być. Chwyciła Boone`a za rękę i nie chciała puścić. - Charlie się chyba nie myli. Może to ona.

Rosalie wybuchnęła płaczem. - Wiedziałam, że mnie nie będziesz pamiętać!! Jak mogłam wierzyć w to, że jednak spamiętasz nasze wspolne babeczki i lalki o tych samych imionach! Och.. - Japonka wytarła łzy rękawem i rzekła. - Rosalie Hawkins... Nadal nie pamiętasz? : (

Po policzkach blondynki zaczęły spływać łzy, April nie wiedziała co ma powiedzieć. Kiwnęła tylko przecząco głową, nie pamiętała nic co bardzo ją bolało. Jak ona i Japonka mogły być blisko siebie? A może to były najlepsze przyjaciółki? Iwanowna nie potrafiła sobie tego wytłumaczyć.
- Wybacz... nie pamiętam... tak mi przykro- załkała chowając twarz w dłoniach.

- Ludzie.. A może to jakieś zastraszania i tyle, przecież Danielle to dzikuska, ile to było.. 16 lat w buszu.. ? To sami pomyślcie, człowiek może ześwirować. - Powiedział Jack spoglądając na Sayida. - Co z tym będzie? Można nadac sygnał?

- Niestety nie. Sygnał jest blokowany, przez wiadomość Rousseau. Nic nie nadamy... - Powiedział zrezygnowany opuszczając głowę. - Możemy wracać do jaskiń. - Mruknął wkładając nadajnik do plecaka.

- Ona nie wygląda na normalną... jest jak chodzący koszmar... ja, ja chcę wracac... boję się tego miejsca... powinniśmy chyba sami wydostac się z tej nawiedzonej wyspy! - Wrzasnęła łkając... chciała uciec stąd... ale jak?

- Tak... wracajmy, ja nie mam zamiaru siedzieć w jakimś buszu jeszcze ktoś albo coś nas zaatakuje- powiedział Boone spoglądając na całą resztę.

Japonka podeszła do blondynki i przytuliła się wyjąc nadal i wycierając łzy w bluzeczkę April. - Jak to się stało? .. Kiedy to się stało? .. Jak możesz nie pamiętać, naszych wspólnie spędzonych chwil... - Spytała Rose wpatrując się w duże oczy Iwanowej, Uuu.. Po tatusiu...

- Straciłam pamięć w trakcie wypadku... auto we mnie uderzyło i gdy się obudziłam... gdy się obudziłam- mówiła April co chwile się jąkając, było jej ciężko o tym mówić- Nie pamiętałam nawet jak się nazywam... nic, zero... matka próbowała przywrócić mi pamięć pokazując zdjęcia, ale nic...
Blondynka rozpaczała czuła, że Rosalie jest jej bliska(buahaha :D).

Julian bez problemu poradził sobie z Sun, gdy kobieta robiła coś w swoim ogródku zaszedł ją od tyłu, wstrzyknął jej w ramię barbituran Koreanka straciła przytomność. Razem ze związaną kobietą zaczął obserwował rozmowę Rosalie i April- miał ochotę wyskoczyć i zacząć bić tą blond sukę, ale w ostateczności powstrzymał się.

Grupa wracała z miejsca gdzie usłyszeli straszny przekaz.... Shannon zatrzymała się na jakieś polance.
- Zróbmy postój... proszę... - Jęknęła. - Moje nogi już nie wytrzymują. - Zaczęła narzekac.

Jack Shit..Shephard szedł na czele grupy obok Sayida. Rozbitkowie przechodzili przez gęstą dżunglę, było ciepło, ale z północy wiał zimny wiaterek. Lekarz ciął nożem liście które torowały drogę. - Jeszcze kilka kilometrów.. Tam myślę..

:!: SAYID:
- Nie marudź Shannon, jeszcze trochę wytrzymasz. - Powiedział srogo.

- Debil... - Rzuciła krótko po czym opierając się o różne drzewka szła dalej... mogła nie iśc... i tak to im nic nie dało. - Moje nogi! - Jęczała z tyłu. - Nie pójdę dalej!

Erica też chciała sobie zrobić krótki postój. Ale nie chciała marudzić jak Shannon. (:D) Szła dalej za Boonem. Trzymała się tylko go, ponieważ mu najbardziej ufała. Przynajmniej on był drugą z kolei osobą, która ją nie posądzała o zabójstwo Paula.

Boone kroczył żwawo, kiedy potknął się na wystającym korzeniu i upadł. Ręką zachaczył o coś.. Metalowego.. Dłonią odsunął zielonkawe liście i zauważył:

ODKRYLIŚCIE WŁAZ - WEJŚCIE DO BUNKRA SWAN (łabędź)

Cele:
- Możecie spróbować się do niego dostać

- Co to jest?!- wrzasnął Boone patrząc na metalową pokrywę- Cholera ta wyspa mnie zaskakuje...
Syknął szukając klamki.
- Tutaj nie ma klamki! Jak tutaj wejść?! Co to jest?!

- Co to jest? - Spytała zaciekawiona Shannon podchodząc bliżej. Przyjrzała się temu z bliska i stuknęła kilka razy. - To metal? - Spytała zdziwiona.

Chłapak chciał już zaoferować swoją pomoc Shannon, mógł ją ponieść ale wtem usłyszał mamroczenia Boone'a. Podbiegł do chłopaka i zauważył metalową pokrywę. - Wooooow... Otwórzmy to jakoś. - Mruknął i macając po metalowej części szukał wejścia.

Boone zdenerwowany tym, że nie ma klamki zaczął kopać w metal widząc, że to nic nie da.
- Cholerstwo... da się wejść tylko od wewnętrznej strony!- wykrzyknął kładąc się na brzuchu i patrząc w okienko- Nic z niego nie widać... ciemność!

- Nie, plastik. - Zakpił Sayid, podchodząc obok Shannon. - Podejdź bliżej, może tobie uda się to otworzyć. - Powiedział przyglądając się włazie. - Może jest jakiś przycisk, którym się to otwiera? - Po dłuższym zastanowieniu, rzekł. - Co jak co, ale pewny jestem, że można to napewno otworzyć z wewnątrz...

Kiedy Boone zaglądał w okienko, zapaliło się światło. Rażące światło paliło się w śroku wywołując zdziwienie na twarzach rozbitków. Konkretniej: Desmond włączył lampy.

Gdy Hurtman zauważyła wielki kawał metalu podeszła, i przykucneła. - Może to jakieś schronienie. Tam może ktoś mieszkać. - Powiedziała po czym popatrzyła na Jacka. - Albo to jakaś bomba ? - Odparła. Wszyscy sie na nią gapili. - Tam się świeci! - Powiedziała i odeszłą od wielkiego bunkra.

- Co jest kurwa?!- wrzasnął, gdy światło raziło go w oczu, musiał je zamknąć i otwierać kilkakrotnie żeby odzyskać wzrok- Tam ktoś jest! Hej!
Boone zaczął wrzeszczeć i bić w okno.

Alex siedział razem z Kate kiedy usłyszał krzyki. Wybiegł z jaskini i zauważył ostre światło, jakiś kilometr stąd. Popędził w tamto miejsce czym prędzej, zastając rozbitków sterczących nad czymś w rodzaju włazu. - Dużo opuściłem? - Rzekł wpatrując się w metalowy napis QUARANTINE.

- Ja nie mam zamiaru tu ślęczec... - Rzekła zdziwiona światłem wydobywającym się z bunkra. Wzięła Vincenta z, którym czuła się bezpieczniej i ruszyła w stronę jaskiń. Miała dośc... inni nie będą nią pomiatac... szła przed siebie... chyba dobrze.

- Och, pewnie ja byłam na tych zdjęciach.. Tak mi przykro.. - Powiedziała nadal ze smutną miną, jednak z każdą sekundą pojawiał się coraz szerszy uśmiech na jej twarzy. Po chwili zaczęła się śmiać jak czarownica. - Hahaha! Jesteś żałosna April. - Wymruczała tylko i z całej siły uderzyła pięścią w twarz blondynki. - Julek, masz przesyłkę! - Syknęła na głos, gdyż czuła, że przyjaciel obserwuje ją z boku.

Julian uśmiechnął się wychodząc z gęstwiny krzaków. Spojrzał z obrzydzeniem na nieprzytomną blondynkę.
- Gdybym mógł zabiłbym ją na miejscu...- powiedział uśmiechając się w stronę Rosalie. W razie czego wstrzyknął jej barbituran, zakneblował ją i ruszył.

Sun i April zostają uprowadzone!!
Cele:
- Zorientujcie się, że ich brakuje!
- Szukajcie ich! Możecie wybrać grupę ratunkową!

Jack przecisnął się bliżej włazu, stając na okienku. Zaczął po nim skakać, bić pięściami itd. - Mocne, tak się nie dostaniemy.. - Stwierdził i odszedł od włazu. - Jutro tu przyjdziemy i coś pomyślimy, słuchajcie co jak co, ale tam jest prąd, i jest tam też szansa na wydostanie się z tego zadupia, ktoś włączył te światło, ktoś tam musi być. - Powiedział i powoli zaczął oddalać się od zbiorowiska w stronę jaskiń.

Shannon wpadła jak burza do jaskiń... była lekko poirytowana... rozejrzała się po nich i zajęła miejsce w kącie przy swoich bagażach... odpowiedziała kilku osobom co do Vincenta... po czym odetchnęła. Napiła się wody i zaczęła odpoczywac... spojrzała w miejsce gdzie leżały rzeczy małej i gdzie ona zazwyczaj siedziała... podeszła tam... "Gdzie ona jest?!" zaczęła szukac po jaskini pytając się innych.