Wyspa

Pace siedział na piasku i podpierał głowę ręką. Nie był głodny, znalazł plastry więc z nudy owinął nimi palce i znalezionym markerem bazgrał FATE. Brakowało mu heroiny... Zauważył, że spogląda na niego ciężarna kobieta która bazgroliła coś w malutkim pamiętniku. Uśmiechnął się serdecznie i wrócił do pisania markerem.

NIKKI
Dziewczyna zaśmiała się z żartu Sawyera. Był taki słodki. Wpatrywała się w niego jak w obrazek. Ciekawe czy był bogaty.
- A nie lepiej poczekac na ratowników? - Spytała Sayida uśmiechając się.

PAULO
Mężczyzna milczał i wpatrywał się w ukochaną.
Był rad z tego, że nic jej się nie stało.

- Ja...? pracuje w firmie mojej matki- odparł wzruszając ramionami- Zawsze chciałem być w Portugalii... jesteś tutaj z kimś czy sama? Ty jak zapewne wiesz jestem tutaj z siostrą.
Boone wskazał na blondynkę, która opiekowała się małą dziewczynką.

Erica spojrzała łagodnym wzrokiem na blondynkę i dziewczynkę spoczywającą na jej kolanach. Obydwie wyglądały bardzo słodko. - Tak, zdążyłam zauwarzyć po jej wrzaskach zaraz gdy się rozbiliśmy. - Rozbawiła mężczyznę, który zaśmiał się krótko. - Jestem sama. Leciałam na wakacje do LA. Ale najwyraźniej parę dni spędzę na tej przeklętej wyspie. - Spojrzała na ścianę lasu, gdzie spostrzegła parę świecących oczu. - O Boże! Boone, czy ty też to widzisz? - Powiedziała z przerażeniem w głosie gwałtownie wstając z miejsca.

- Co? Gdzie?- spytał odwracając się Boone, ale nic tam nie zauważył- Erica dobrze się czujesz? Może jesteś śpiąca po tej całej katastrofie... połóż się lepiej spać i odpocznij.

- Właśnie... ratownicy! Długo tu i tak nie zabawimy, a jeśli zostaniemy tutaj na jakiś czas to mam towar na wymianę! Najlepszy sklep u Sawyera!- zaczął się wydzierać James- Tanio i solidnie!

NIKKI
- Cieszę się, że zgadzamy się ze sobą mój drogi. - Puściła oko do Sawyera. Marzyła o sam na sam z nim.

PAULO
Mężczyzna zasnął u boku Nikki.

- Kotek nawiasem mówiąc chyba mam twoją walizkę- powiedział Sawyer uśmiechając się po Sawyer'owsku(ten specyficzny uśmiech)

NIKKI
- Oddasz mi ją? - Spytała zniżając głos i przybliżając się do niego. Pocałowała go w ramię. - Zależy mi bardzo. - Musiała ją zdobyc!

- Wiesz... nie mam zwyczaju oddawać swoich rzeczy za darmo, w końcu ją znalazłem. Jak to się mówi? Znalezione, nie kradzione?- spytał spoglądając w ogień.

Nagle rozbitkowie usłyszeli jakieś dziwne odgłosy, palmy w dżungli zaczęły opadać, jedna za drugą bardzo szybko. W chwilę później dobiegł ich dziwny dźwięk, jakbyś jakieś potężne zwierzę czaiło się gdzieś w pobliżu.
Cele:
- Zbierzcie się następnego dnia, aby poszukać radiostacji i kadłuba.
- Jeżeli macie odwagę, to możecie sprawdzić co się dzieje w dżungli.

- Co to było?! - Krzyknęła przerażona. Dziwne mechaniczne dźwięki dotarły do uszu Shannon powodując paraliż. Bała się.. bardzo się bała... to miejsce napawało ją lękiem.
Nie słyszała nigdy czegoś takiego i była z tego powodu szczęśliwa.
Nawet ona była pewna, że to nie jest normalne a tajemnicza istota to nie jest zwyczajne zwierzę o ile to było zwierzę.

NIKKI
- Chodźmy w ustronne miejsce... - Zaczęła, ale jakby na odpowiedź doszły ją i innych tajemnicze dźwięki z dżungli.
Nikki wtuliła się.
- Oddaj mi walizkę... - Wydusiła.

PAULO
Paulo obudził się zadziwiony tajemniczymi dźwiękami...
"CO TO BYŁO?!" - Pytał się w myślach rozglądając w około.

Amanda, gdy zauważyła, że jedno po drugim drzewie upada na ziemię zaczęła krzyczeć i piszczeć.
- MAMO! RATUNKU! POMOCY! CO TO! MAMO! MAMO! GDZIE JESTEŚ MAMO! CZEMU MNIE ZOSTAWIŁAŚ?! MAMO! MAMO! BŁAGAM MAMO! PRZYJDŹ MAMO!- zaczęła wrzeszczeć plącząc.

Shannon była w szoku. Z szeroko rozdziawioną buzią wpatrywała się w Amandę nim chwyciła ją za ręce i próbowała uspokoic.
- Spokojnie... wszystko będzie dobrze... nie bój się... to tylko wiatr - Skłamała tuląc dziewczynkę. - Wszystko jest już dobrze...

- To nie był wiatr... ja widziałam... to spadało! A te dźwięki?! co to było?!- Amanda nie mogła się opanować, płakała, aż kilka osób do niej podeszło i zaczęło ją pocieszać.

- Nie wiem co to było... - Wyjaśniła lekko speszona tym, że dziewczynka złapała ją na kłamstwie.
- Śpij... ze mną ci nic nie będzie... - Rzekła tuląc małą. Była lekko zirytowana tym, że ludzie się na nich gapią.

Sayid zestresowany spojrzał na las gdzie czaiło się zło... - Trzeba to jutro sprawdzić, co tam jest.. - Odpowiedział i wziął się za zawiązywanie sznurówki. - Z moich ustaleń wynika, że krótkofalówka z której moglibyśmy wysłać sygnał SOS jest w kadłubie pilota.. Który jak widziałem oderwał się od samolotu i jest gdzieś w dżungli.. Słuchajcie kilka osób powinno po niego pójść, nie możemy tak siedzieć bezczynnie. .Ratownicy nie wiedzą gdzie nas szukać.. - Odparł oburzony.

- Dokładnie, Gość ma rację.. Ja pójdę poszukać tego kadłuba, czy ktoś jest chętny aby pójść ze mną? - Zaproponował Jack.
- Gość? Jestem Sayid. - Odparł Irakijczyk.
- Jack... Więc, idzie ktoś ze mną?

Nie jestem zmęczona. - Pokazując palcem na dżunglę patrzyła się na Boona. Podeszła do dziewczynki, która strasznie histeryzowała. - Co się stało? - Zaczęła ją uspokajać.

- Jak to co się stało? - Odparła oburzona Kate która siedziała obok. - Matka jej zaginęła, rozbiliśmy się na wyspie i jakieś zwierzę straszy nas w dżungli ! To się stało! - Krzyknęła w stronę Ericy po czym zwróciła się do Jacka i Sayida. -
Ja bym z wami poszła, no ale niestety... - Wskazała na swoją ranę na udzie. - Nie mam jak..

- Ja też tu zostanę. - Wtrącił Charlie. - Poszukam przydatnych rzeczy, jedzenia, apteczki itd. W tym brudzie. Ach i mam na imię Charlie.. - Odpowiedział uśmiechając się promiennie. Dziwne ale odkąd dłużej przebywał na wyspie nie miał ochoty na narkotyki. - Zajmę się tą dziewczyną w ciąży i zrobię kule dla Kate...

Erica oglądała się dookoła. Cały czas uspokajała małą Amandę. - Nie zauważyłam. - Nie chciała histeryzować. Nie miała się czego bać. Są gorsze rzeczy. - A szukaliście jej mamy? - Odparła patrząc się na brunetkę, która siedziała obok niej. - Może w głębi dżungli ją znajdziemy.

Hugo chciał zaproponować, aby poszedł ale bał się odmowy, ze względu na swoją tuszę mógł opóźniać marsz... - Noo.. Ja też tu zostanę, poszukam czegoś przydatnego razem z Charliem w wraku..

- Ta blondyna jej szukała. - Odpowiedziała Kate wskazując na chrapiącą Shannon. - Może jest w dżungli.. A może nie żyje? - Powiedziała ciszej, żeby Amanda nie słyszała. - Nie pomyślałaś o tym? A poza tym mam na imię Kate.. A ty?

Ja jestem Erica. - Uśmiechnęła się. - Pójdę już, ponieważ jestem zmęczona. Dobranoc. - Powiedziała i poszła się położyć.

- Hej doktorku! Ja chętnie pójdę poszukać kadłuba samolotu. - Odpowiedziała Rose uśmiechając się promiennie. Grała, nadal grała słodką dziewczynę.` Julian musi być ze mnie zadowolony, dam z siebie wszystko. `

Wszyscy rozbitkowie położyli się spać. Noc była krótka i ciepła. Kiedy rano wszyscy się obudzą odkryją, że ciała których nie spalili, tylko położyli na kupę przy oceanie - zniknęły! Piędziesiąt ciał wyparowało....

Cele:
- Pójdźcie z grupą Jacka poszukać kadłuba samolotu gdzie może być krótkofalówka. Jeżeli uda wam się ją znaleść, przynieście ją na plażę gdzie wyruszy druga grupa w góry nadać sygnał SOS.
- Osoby, które nie idą na wyprawę niech pomogą Charlie'mu i Hurleyowi przy szukaniu potrzebnych rzeczy we wraku samolotu.

John wstał, obudził się przy gasnącym ognisku i przeciągnął się jak stary kot. Poszedł w stronę wraku chcąc znaleść coś do jedzenia. Nie miał ochoty na żadne wyprawy, które miały się dziś rozpocząć. Przeszukał kilka pudeł ale nic nie znalazł... Zauważył jednak, że gdzieś podziały się ciała, które wczoraj wyciągał z wody.. What the hell... ?!

Ericę obudziło słońce, które mocno świeciło. Niektórzy jeszcze spali. Poszła do wraku, gdzie był niejaki John. - Znalazłeś coś? Strasznie chce mi się jeść. - Złapała się za swój zabandarzowany brzuch, i zrobiła kwaśną minę.