Wyspa

Rose przewróciła oczami. - Rosalie Hawkins. - Poprawiła grubasa i spojrzała na listę. "Uff.. Jak dobrze, że jestem zapisana na liście pasażerów.. Julian się postarał.."

Shannon poszła na spacer, kiedy oddaliła się od jaskiń o dobre trzy kilometry zauważyła na trawie starą lalkę. Wzięła ją do ręki tym samym włączając urządzenie... Wielka siatka chwyciła ją od dołu, aż na samą górę, biedna Rutherford wisiała w powietrzu w siatce. Najgorsze było to, że rozbitkowie z jaskiń nie usłyszą krzyków o pomoc blondynki, gdyż była zbyt daleko....

Shan jest w siatce takiej jak Jack i Kate w 1 sezonie:

- Dobrze zapisałem... a tak z ciekawości pytam sie o to każdego... po co leciałaś do LA? - Spytał uśmiechając się serdecznie. Kobieta mu się podobała.

Rosalie uśmiechnęła się słodko w stronę Hurleya. "Po co mu to do cholery wiedzieć?!" - Leciałam odwiedzić rodzinę, no wiesz dziadkowie, nie widziałam ich już kilka lat, a nie wiadomo kiedy przyjdzie na nas czas... - Powiedziała i napiła się wody.

- Pomocy! - Krzyczała na darmo szarpiąc się. To było straszne... siatka wpijała jej się a na dodatek wszystko ją bolało.... oby ją ktoś zauważył... już po chwili spostrzegła, że rzucanie się i krzyczenie nic nie daje... nikt jej nie słyszy... nikt jej nie widzi.

- Rozumiem... ale wiesz masz dośc nietypowe imię i nazwisko jak na japonkę zcy tam inną azjatkę. - Rzekł skrobiąc coś w notatniku... poderwał by ją, ale nie miał przecież u niej szans.

Nagle zza zarośli wyszła straszna kobieta. Celowała z wiatrówki w stronę Shannon. - Czego tu chcesz!?!! Gadaj, mów po co przyszłaś!! - Krzyknęła swoim okropnym głosem.

- Nie! - Wrzasnęła przerażona Shannon. - Nie! Tylko nie to! - Spojrzała na nią... dziwaczka na pewno była kumpelką Ethana... to było oczywiste... - Ja sobie tu tylko spacerowałam! - Krzyknęła... była wściekła, ale bała się kobiety... wołała mówic prawdę... może ona jest zarówno dziwna jak i jej kolega Rom?

- Jestem córką japończyków, ale urodziłam się w Los Angeles, dlatego dostałam takie imię. Następnie wyjechałam z rodzicami do Sydney, dlatego, że ojciec dostał tam dobrą posadę. Tam więc żyłam całe swoje życie, tylko dwa razy odwiedzając staruszków, przyszła pora by znów to zrobić, ale nie! Utkwiłam na tej pieprzonej wyspie.. - Powiedziała Rose. Postanowiła wykorzystać zalatującego do niej Reyesa. - Słuchaj Hugoo..- Podeszła do niego słodko się uśmiechając. - Zrobiłbyś coś dla mnie? Jest mi to potrzebne... - Kiedy grubas kiwnął łebkiem przeszła do rzeczy. - Bo widzisz.. mógłbyś dowiedzieć się więcej o April? April Iwanow..
To ta ładna blondynka. - Dziewczyna wskazała na chrapiącą rosjankę.

HUGO
- Oczywiście? a po co ci to? - Spytał skrobiąc piękne serduszko w notatniku nad literą "i" w nazwisku "Hawkins"... - Wiesz jeszcze jej o nic nie pytałem... - Rzekł.

SHANNON
Płakała.

- Nie kłam!!! - Krzyknęła Danielle strzelając w powietrze, niedaleko Shannon. - Znam was! Znam wasze sztuczki, mów po co tu przylazłaś!! Czego ode mnie chcecie!!?? - Mówiła jak opętana Rousseau.

- Ja cię nie znam! Nic od ciebie nie chcę! Nasz samolot się rozbił! Przeżywamy tutaj horror! Jakiś zbok porywał dzieci i ciężarną kobietę! Jakieś cholerstwo lata po lesie! Ja nic od ciebie nie chcę! Oh po co ja lazłam do tej dżungli! - Krzyknęła głośno szarpiąc się w siatce.

- Boo.. Może to głupio zabrzmi, ale.. Wydaje mi się, że to ona jest moją przyjaciółką z dzieciństwa.. No wiesz, wypytaj ją o jej dzieciństwo i inne rzeczy... Będę bardzo wdzięczna.. - Powiedziała klepiąc spoconego Huga po plecach.

- Aleź oczywiście... - Rzekł delektując się jej dotykiem... żadna kobieta go nigdy nie dotykała... prócz matki... Było mu miło. - Dla ciebie wszystko.

- Nie pyskuj! <lol2> - Syknęła Danielle strzelając jeszcze raz. Powoli wierzyła blondynce.. Widziała palący się wrak samolotu, czy rzeczywiście udało się przeżyć tym ludziom? Musiała spytać o coś jeszcze.. - Gdzie Alex!? Widziałaś Alex!!?!?!

- Dziękuję. - Powiedziała uprzejmie i poszła usiąść w kąt. Siedziała na kamieniu wpatrując się w blond cudo, które smacznie chrapało przy ognisku. Miała wielką ochotę żeby teraz do niej podejść i ją... udusić chociażby... Poderżnąć gardło.. Lub cokolwiek..

- Tak... z nami jest jakiś Alex! - Krzyknęła nie wiedząc o co chodzi kobiecie. - Jeden z rozbitków... znaleźliśmy go w dżungli! Nie rób mi krzywdy! - Krzyczała bojąc się kobiety... była groźna. - Zostaw mnie!

Erica wstała z kamienia i podeszła do Rosalie, która rozmawiała z Hugiem. - Nie przeszkadzam? Mam do Rose sprawę. - Usiadła obok niej i wyszeptała. - Skąd wiesz, że to April zabiła Paula? - Patrzyła się na nią cały czas.

Danielle zaświeciły się oczka, oni mieli Alex... Kobieta czym prędzej odwiązała linę i powoli spuszczała Shannon. - Żadnych sztuczek... Zaprowadź mnie do waszego obozu.. - Powiedziała powoli opuszczając wiatrówkę.

- Tak... dobrze... - Shannon szła przodem czując za sobą lekki odór kobiety... i strzelbę wycelowaną w nią. Szły tak jakiś czas aż w końcu doszły.
- To tu... - Wskazała Shannon na wejście do jaskini. - Tu jest nasz obóz.

- Jeszcze pytasz.. Bo.. Widziałam jak Paulo zdradzał Nikki z April.. - Zaczęła kłamać Rose. - i kiedy Nikki się o tym dowiedziała wpadła w szał i kłóciła się z April, myślisz, czemu teraz z sobą wcale nie rozmawiają? Omijają siebie szerokim łukiem! i April postanowiła się zemścić na Nikki i postrzeliła Paula.. Ja.. Widziałam to. Dlatego wiedziałam, że jesteś niewinna i pomogłam ci się uwolnić. - Powiedziała szeptem kiwając głową. - Erico, trzeba coś zrobić z April, ta blondyna to morderczyni! Chcesz, żeby zabiła więcej osób... ?

Wszyscy rozbitkowie zamarli i spojrzeli na brudaskę Danielle wchodzącą do jaskini. - Gdzie jest Alex!? - Krzyknęła na wejściu nadal celując w Rutherford. - Oddajcie mi Alex!!

Shannon pisnęła. Bała się kobiety... była nieobliczalna... spojrzała na Alexandra.
- To on... - Szepnęła kuląc się ze strachu.

Jack wstał jak poparzony wpatrując się razem z innymi rozbitkami w Rousseau. - My.. Shannon kto to jest? - Spytał dziewczyny. - Nie musi pani w nią celować.. My nie mamy.. Alex... Alex? - Lekarz spojrzał na June'a.

- No masz rację. - Popatrzyłą się na Rose gdy nagle usłyszała krzyki od nieznanej kobiety. Nie odzywała się, ponieważ nie wiedziała gdzie jest Alex. Strasznie się bała. Chciała wrócić do rozmowy z miłą japonką, ale nie zaryzykowała.

Charlie strasznie się bał o Shannon więc szybko wypalił. - Tam jest Alex! - Wskazał na zestresowanego June'a. Chciał tylko ,aby dzikuska zostawiła Shannon w spokoju.

Sayid spoglądał z boku na straszną kobietę. - Kim pani jest... ? Jest pani .. od ludzi Ethana? - Spytał irakijczyk. Bał się, że kobieta przyszła zemścić się za śmierć Roma.

___________________

Locke uśmiechał się w stronę Danielle.

Alex wystraszył się co nie miara kiedy wszyscy na niego spojrzeli a zwłaszcza Danielle. - Ja? Ja? Ale ja przecież.. - `Kurwa, dlaczego ona mnie szuka!?!!.. ` Wziął głęboki oddech i rzekł - Tak, ja jestem Alex, my się znamy?

Nikki siedziała cicho... nie obchodziło ją za bardzo co stanie się z innymi... oby tylko jej nie zabiła... a inni cóż są dorośli.
Spojrzała po wszystkich... każdy patrzył się na brudną kobietę.

- Nazywam sie Danielle Rousseau. Rozbiłam się na tej wyspie 16 lat temu. Razem z moją załogą, niestety wszyscy umarli na wskutek okropnej choroby. - Zaczęła swoją opowieść dzikuska. - Byłam w ciąży, a kiedy urodziłam oni zabrali mi dziecko... Zabrali mi moją córeczkę Alex.. Ethan to ktoś z tamtych, prawda? - Spojrzała na Sayida odpowiadając. - Nie jestem członkiem tych ludzi, to potwory. - Powiedziała szeptem. - Niestety Ty, nie jesteś moją Alex.. - Spojrzała na June'a gorzko się uśmiechając. - Dałabym wszystko, aby ją odzyskać, wszystko.... - Szepnęła spuszczając celownik z Shannon.