Wyspa

- DOBRZE! Róbcie co chcecie! Ja się staram myśleć! MYŚLEĆ! Jak mamy się obronić przed tym człowiekiem! Zwierzęciem! Nie wiem kto lub co to jest! Ale jeśli nie potrzebujecie mojej pomocy to nie! Łaski bez! Sami sobie radźcie, ja idę!- warknęła wściekła oddalając się od reszty rozbitków.

- W samolocie był szeryf, kogoś przewoził, ale nie wiadomo kogo... - powiedział Sawyer uśmiechając się w stronę Kate. On doskonale wiedział kim była to osoba, widział list gończy- April!
Warknął zdenerwowany Sawyer łapiąc blondynkę za rękę.
- Nigdzie się nie wybierasz blondyneczko!

- To wy róbcie co chcecie! - Warknęła. - Ja potrafię ochronic Amandę! I zrobię to sama bez waszej pomocy...zresztą ty Sawyer... - Wskazała na niego. - Nie udawaj, że tak ci zależy sam mówiłeś, że to żadna strata gdy przepadnie Claire i Amanda...

- Puść!- warknęła do mężczyzny oswabadzając się z jego uścisku- Sama sobie poradzę! Bez bandy idiotów, która nie potrafi się zorganizować!

Amanda słysząc, że April chce odejść natychmiast obudziła się, wyrwała się Shannon i pobiegła do blondynki.
- Nie możesz! Nie możesz odejść! ONI cię załapią! Nie możesz! Oni cię zabiją! Nie pozwolę ci odejść!- krzyczała dziewczynka robiąc poważną i złowrogą minę. Ona nie może odejść, nie pozwolę jej na to... idzie na pewną śmierć, nie wie, że ON chcę ją zabić! Czy ona tego nie wie?! No jasne skąd ma wiedzieć! Jacob! Pierdolony Jacob!

Iwanow spojrzała na dziewczynkę, która wpatrywała się w nią złowrogo.
- Ło... ja nie wiedziałam, że w dzieciach tyle agresji! Dziecko nie będzie mi mówiło co mam robić!- wrzasnęła do Amandy.

- Ale TY nie możesz! Nie rozumiesz?! Nie możesz odejść... Zginiesz! Nie pozwolę ci na to!- wrzasnęła Amanda tupiąc nogą. W ogóle zapomniała teraz, że miała udawać małą, grzeczną dziewczynkę- Nigdzie stąd nie odejdziesz!

- Ta?! Co ty myślisz, że taka mała dziewczynka mnie powstrzyma?! Chyba kpisz!- huknęła April, głośno krzycząc- Nie pozwolę aby ktoś mną pomiatał! Idę postanowione!
Obróciła się na pięcie i ruszyła w stronę swoich rzeczy, aby je pozbierać.

Co za uparta idiotka! Co za uparta idiotka! Ma to po nim... jest tak samo uparta... No trudno nie mam innego wyjścia, muszę ją zatrzymać!
- Przepraszam!- warknęła Amanda podbiegając do April i z całej siły rzucając w głowę kamieniem. Blondynka upadła bezwładnie na piasek- Nie mogę pozwolić ci odejść...
Wyszeptała do nieprzytomnej Iwanowej.

- CO JEST KURWA?!- wrzasnął Sawyer patrząc jak dziecko rzuca kamieniem w April, a ona upada- DZIECKO?! CZY TY SIĘ DOBRZE CZUJESZ?!
James podbiegł do nich mierząc ją piorunującym spojrzeniem.

Shannon, która do tej pory zszokowana zachowaniem dziewczynki siedziała z otwartą buzią i patrzyła na nią ze zdziwieniem, wstała gdy zobaczyła jak dziewczynka znokautowała kobietę.
- Co w ciebie wstąpiło?! - Wrzasnęła podbiegając do Amandy i obracając ją w swoją stronę. Uklękła i spojrzała na jej twarz. - Co ty wyprawiasz?!

- Jak to co?! Ona chciała odejść... nie możemy na to pozwolić... nikt stąd nie odejdzie- warknęła Amanda spoglądając na April, która powoli zaczęła odzyskiwać przytomność.

- To jej wybór! Ona jest dorosła! I jeśli chcę, to odejdzie! A ty nie możesz jej powstrzymywac! - Rzekła wściekła do dziewczynki. Zaczynała się jej bac... dziecko było nieobliczalne.. i dziwne. - Po prostu... zostaw tą panią... - Dodała po chwili.

- Ale ona nie może odejść... Ona by zginęła Shannon nikt z nas stąd nie odejdzie, musimy trzymać się razem. Jeżeli April pójdzie to ja pójdę z nią, muszę ją chronić- powiedziała Amanda rozglądając się- Jesteśmy tutaj sami i musimy sobie pomagać nawzajem.

- Ale ty jesteś mała! Nie możesz nic zrobic... nie pomożesz jej... - Spojrzała jej w oczy. - Zostań... ona wie co robi... jest dorosła! - Gadała bez przekonania... miała już dośc przekomarzania się z małą. Wiedziała, że April jest uparta jak osioł i pójdzie... a nie mogła Amandy z nią puścic.

Amanda była wściekła miała ochotę kogoś rozszarpać (lol2) postanowiła dać temu spokój, tupnęła, po czym ruszyła wzdłuż plaży, miała tylko jeden cel- dotrzeć go NIEGO. Szła i nie interesowało ją to, czy ktoś ją śledzi czy też nie. Liczyło się tylko jedno, aby z nim porozmawiać. Gdy doszła na miejsce tupnęła jeszcze raz nóżką, po czym wrzasnęła na cały głos.
- JACOB! Wyłaź! Wiem, że tam jesteś!

Richard idąc do Jacoba usłyszał krzyki jakiejś małej dziewczynki, natychmiast pobiegł pod posąg i spojrzał na dziewczynkę. Zmierzył ją wzrokiem.
- Kim jesteś? I skąd znasz Jacoba?- spytał spokojnie podchodząc do dziewczynki.

Shannon zostawiając rozbitków na plaży ruszyła za dziewczynką... ona była dziwna, naprawdę... zachowywała się jakby nie słyszała nawoływań Rutherford. Shannon zachowała jednak dystans i nie zbliżała się do niej w obawie, że oberwie jakimś badylem czy kamieniem.

- Co to jest?! - Powiedziała sama do siebie patrząc na wielką kamienną stopę. Zbliżyła się nieco do dziewczynki.

- Odsuń się! Richardzie! Mówię po dobroci! Odsuń się, muszę iść! Muszę do niego iść! Muszę z nim porozmawiać! To samo z drugą stroną! Nie będziecie mnie ignorować! Rozumiecie! Odsuń się do cholery!- piszczała Amanda- Nie pozwolę! Nie zabicie jej! Nie pozwolę na to! Oni nie mogą z nią zrobić tego co ze mną! Rozumiesz?!

Shannon schowała się za jakimś kamieniem. To było dziwne... dziewczynka rozmawiała właśnie z jakimś mężczyzną. Był trochę dziwny... jakby miał pomalowane oczy... Dziwna stopa napawała blondynkę lękiem. Siedziała tak schowana czekając na rozwój sytuacji.

- Kim ty w ogóle jesteś?! Ethan mówił, że nazywasz się Amanda i, że przyleciałaś z nimi, to skąd niby możesz wiedzieć o NIM?! Zresztą tutaj go nie ma... może porozmawiamy gdzieś indziej?- spytał Richard, próbował być przyjaźnie nastawiony.

Amanda zaśmiała się jak wariatka.
- Richardzie nie rozśmieszaj mnie... ja wiem, że on tutaj jest i chcę z nim porozmawiać, jeśli nie to pójdę od razu do konkurencji i wtedy niech ON mnie nawet nie szuka, bo wtedy nie potrzebuję jego pomocy... Nie dam jej zrobić krzywdy, nie skrzywdzicie jej... I niech Ethan trzyma się z daleka od nas, bo będę musiała go skrzywdzić! Możesz przekazać JEMU, że świetnie się opiekuje swoimi ludźmi... Nigdzie z tobą nie pójdę Alpercie, żegnaj- fuknęła dziewczyna wchodząc do dżungli. Miała teraz kolejny cel- dość do drugiej strony.

Shannon pozostawała w szoku. Widziała jak mała zagłębia się w dżungle... słyszała co trzecie słowo więc.. nie za bardzo się orientowała w rozmowie... była skołowana... nawet pewnie gdyby usłyszała i tak by nie wiedziała o co chodzi. Poślizgnęła się... przez chwilę wydawało jej się, że mężczyzna widzi jej tenisówkę... miała nadzieje, że jest w błędzie. Zagłębiła się w dżunglę starając zachowywac jak najciszej... była ciekawa gdzie zmierza dziewczynka, ale bała się podejśc... zdawało by się, że mała doskonale orientuje się w lesie.

Richard od początku rozmowy widział Shannon dlatego nie chciał powiedzieć za dużo, aby nic co ważnie nie wyszło. 'I tak za dużo powiedziałem'- pomyślał Richard udając się do Jacoba w celu omówienia kilku szczegółów oraz całej tej sprawy.

Nikki i Paulo dzieli w tym czasie na plaży. Diamenty spoczywały w czarnym woreczku na dnie walizki, której pilnował Paulo.
Fernandez siedziała nieopodal brzegu i wpatrywała w fale.
Widok był naprawdę piękny. Nagle poczuła, że ktoś przysłania jej słońce spojrzała w górę i ujrzała wesołą twarz Sun uśmiechającą się do niej.
- Hundzia kundzia... - Przywitała Fernandez i usiadła obok. Nikki nie była w nastroju by z nią rozmawiac. - Kana bana dana dana... o ile dale sane tare,,, ge ma tu deko tiki biki naletniki!! Ohoho ode bade sane sane... ale ale jam dane dieke... - Mówiła Sun do Nikki, która potakiwała tylko i uśmiechała się sztucznie. - Ale Jawol ma dudego! O dudego! takiego! - Pokazała coś rękami. - Ada maba wkładada mi w dupada!! O bolata! Bolata! Ja krzyczata! A on wkładata! OH OIH!!
- Tak... tak rozumiem... - Potakiwała Nikki, którą naszła ochota by chwycic za jakiś kawałek metalu i przygrzac nie koreankę.
- gadq tu se tako naud! - Kontynuowała.

- LUDZIE!- wrzasnął Sawyer- Ten świr się niedługo tutaj zjawi! A tej małej nie ma, April leży, nie mamy broni! Musimy coś postanowić!
James miał tego wszystkiego dość, jakoś nie miał ochoty tutaj umierać czekając na ratunek.

"A więc Sawyer wie, cholera pewnie widział list gończy..'
Pieguska przy pomocy kuli zrobionych z drzewa bambusowego przez Sayida doszła do Sawyera,
- Słyszałam, że jesteś śmieciarzem wyspowym.. Znalazłaby się w śmieciach MOJA srebrna walizka? Jest mi potrzebna... - Kate chciała wziąśc metalową walizkę nie dla tego małego samolociku, ale dla broni która była w środku, czuła się niebezpiecznie na wyspie, potrzebowała takiej małej osobistej obrony...

- Spokojnie Sawyer... Zaraz coś wymyslimy. - Rzekł Jack do kowboja po czym kucnął obok April. Spojrzał na jej głowę i zaczął ją silnie uciskać w miejscu w którym dostała kamieniem, chcąc wywołać szybkie ocknięcie się dziewczyny. - Masz sporego guza koleżanko.. - Wybełkotał kiedy blondynka otworzyła oczka.

- A co mamy niby robic. - Spytała Nikki podchodząc do Sawyera. - Jesteśmy bezradni... gdzie ta broń o której mówiłeś?
- Polowania... mnia mniama! - Krzczała za Nikki Sun.
Paulo równiez podszedł zazdrosny o ukochaną.

- Witaj Erico...- powiedział Boone podchodząc do kobiety- Słyszałaś o tym co się stało?