Wyspa

- Pomóżcie mi błagam...- powiedziała coraz głośniej płacząc- On jest nienormalny! On jest gorszy od Ethana! On ją torturował! Błagam! Nie zostawiajcie mnie! Błagam...
Wyjąkała płacząc.

- To wyjdź teraz! Wyjdź.... może zanim dostaniesz kulkę w łeb zobaczysz napastnika... - Rzekła spoglądając na Sawyera z obrzydzeniem... cwaniakował się... a w środku na pewno był małym przestraszonym chłopczykiem, który robi pod siebie na samą myśl o wyjściu... znała takich.... i z takimi była.

- Nikt cię nie odda... chyba... - Rzekł Hurley pocieszając kobietę.

- Myślisz, że taki pedał( WTF? Jaki pedał?! :x April.)mi podskoczy?!- wrzasną przewrażliwiony Sawyer- Uwierzcie... ona tam jest sam i próbuje nas wrobić!

- Błagam!- wyjąkała April upadając na kolana z braku sił- Gdybyście widzieli co on robił... jak torturowanie sprawa mu przyjemność... błagam was... nie oddawajcie mu mnie... coś się wymyśli! Gdzie jest Sayid?! On się na tym zna!
Wskazała wzorkiem na ładunki.
- Pomóżcie... ale błagam! Nie oddawajcie mnie tym świrom! Ja nawet nie wiem co oni chcą mi zrobić!- pisnęła płacząc.

Shannon prychnęła i usiadła. Miała dośc kłótni z tym mało inteligentnym ludkiem... zastanawiała się tylko czy będzie na tyle głupi, żeby tam pójśc... to by było samobójstwo.
Spojrzała na April.... nie chciała jej oddawac... to nie było ludzkie, ale z drugiej strony jeśli tu zostanie zginą wszyscy. Westchnęła i starała się patrzec na błagającą niewiastę.

- Musimy się zastanowić.. ja w każdym bądź razie nie mam zamiaru się poddać!- warknął Sawyer biorąc do ręki pistolet i ładując go- Nie dam się kurwa zastraszyć jakimś pedałom! Nie w tym życiu!

- Koleś... wyluzuj... pchasz się na pewną śmierc... - Rzekł Hurley stojący z boku.

- Ta...? A co mam patrzeć jak on torturuje tą małą?- prychnął Sawyer wskazując na April i Sun- Patrz co zrobili z Koreanką! A patrz na nią! Wygląda jakby obóz za czasów Hitlera przeżyła!

- Ich tam tyle jest... ich jest mnóstwo- załkała April wciąż siedząc i płacząc. Nie chciała już błagać o życie- wiedziała, że decyzja należała do rozbitków, a jej nic do tego. Nie chciała zginąć, ale woli oddać swoje życie niż żeby tyle osób mało umrzeć.

Nikki przestała już grzebac w rzeczach... pozostałe były zbyt na widoku lub za blisko swych właścicieli... wyszła na środek i rzekła do wszystkich uprzednio patrząc pogardliwie na April:
- Może i ta... - Szukała chwilę określenia. - Suka była jedną z nas... ale nie zapominajmy o jednym... - Wskazała na nią palcem. - Ona jest morderczynią! Zabiła Paula! - Musiała doprowadzic do wydania April... rozbitkowie zaczeli ją postrzegac w dobrym świetle... a jeszcze ktoś stwierdzi, że to nie ona zabiła... i sprawa odświeży się po raz kolejny?

Nagle ni stąd ni zowąd mała dziewczynka wykrzyknęła:
- To nie April! April nie zabiła Paula!- warknęła spoglądając pogardliwie na Nikki- Jak śmiesz?! Jak śmiesz ją oskarżać! Prosiłam cię abyś ją chroniła!
Warknęła ostatkiem sił, Iwanow była wyczerpana z brunetką działo się dokładnie to samo. Z każdym ciosem zadawanym Rosjance, Amanda czuła się dokładnie tak samo.

- Ochraniac ją?! Coś sobie zmyśliłaś! Nic mi takiego nie mówiłaś! Kłamiesz! Zresztą jak każde dziecko! To morderczyni! - Wskazała oskarżycielsko na April. - I niechaj poniesie karę! Zasługuje na nią!

- Amando! - Krzyknęła Shannon podbiegając do małej dziewczynki, która była w tragicznym stanie. - Gdzie byłaś?! Co się stało?! - Pytała przejęta losem małej.

- Tkniesz ją!- wychrypiała głośno- Tkniesz ją, a ON ciebie zabije! On nie będzie miał litości...! Na karę zasługujesz TY! To TY zabiłaś! Za diamenty, które zakopałaś! Ha! Ale już ich nie zobaczysz! Ha! Wszystko ze mną w porządku...
Powiedziała, bo nie chciała martwić Shannon.

- Ty mała suko! to ty je ukradłaś! - Krzyknęłą Nikki i nie patrząc na innych wycelowała w Amandę z broni. - Nie ochodzi mnie, że jesteś dzieckiem! Gdzie one są?! - Krzyknęła machając pistoletem.

Shannon zasłoniła Amandę.
- Zostaw ją Nikki! Zostaw ją! To dziecko! - Krzyczała ze łzami w oczach....

- To nie ja...- warknęła wściekła- To ONA! To Tamara! Widziała jak je chowasz i je ukradła i wyrzuciła do morza! Przyznałaś się! Klejnoty...! Ty plugawa złodziejko! Zabiłaś go dla diamentów... jesteś okropna.
Prychnęła w jej stronę, nie bała się pistoletu, który w niej był wymierzany.
- Shannon spokojnie, jeżeli strzeli to we mnie... spokojnie...

- Nie zabiłam go! Razem planowaliśmy przyszłośc... ja i on... ale ta szmata. - Wskazała na April. - Zabiła go! A teraz ja mam tego dośc! Ciebie i tej popieprzonej trójki! Zostawcie mnie! Ja jestem niewinna. - Krzyczała kłamiąc... zdała sobie sprawę, że może byc w poważnych tarapatach.

Shannon odsunęła się na bok... spojrzała na Nikki... nie wiedziała co nią kieruje... o co w tym chodziło... jacy ONI... o co chodzi! Była zagubiona... miała dośc... po co ona wsiadała do tego samolotu?!

- Jesteś śmieszna... oni i tak cię dopadną... oni dopadają złych ludzie...- warknęła- Jeżeli zrobisz jej krzywdę to zginiesz, Jacob nie będzie się zastanawiał!
Krzyczała chociaż zdawała sobie sprawę, że oni nie wiedzieli kim był Jacob.

- Ja mam was w dupie!- warknął zdenerwowany Sawyer- Ja wychodzę! Idę zobaczyć, czy tam ktoś jest!

Sawyer wyszedł na zewnątrz i nagle usłyszeliście jeden strzał
Cele:
- Jeżeli chcecie możecie sprawdzić co się stało.
- Zacznijcie panikować :D

- Ja... ja... - Nikki założyła broń za pasek po czym rzucając pogardliwe spojrzenie Amandzie zwróciła się do reszty. - Wydajmy ją... chyba, że chcecie zginąc... to dziecko... - Wskazała na małą. - Jest z nimi... patrzcie... wpuściliby ją ot tak do środka? Często znika na długo i wraca bez najmniejszego zadrapania... dziwne... - Spojrzała na nią. - Ona z nami nie leciała! - Usłyszała strzał. - Skończymy jak on... to wszystko przez nią...

- On nie żyje! - Wrzasnęła Shannon wstając. - On nie żyje! Sawyer nie żyje! My będziemy następni! Wszyscy! Każdy z nas! - Krzyczała i płakała... - Zginiemy!

- W końcu się zorientowałaś?!- prychnęła pogardliwie patrząc na Nikki- To prawda! Nie leciałam z wami, ale jestem dobrym człowiekiem! Chcę wam pomóc jak uniknąć z nimi walki! Ale skoro nie chcecie to łaski bez!
Wykrzyknęła i nagle wszyscy usłyszeli strzał, Amanda korzystając z zamieszania uciekła.

- Ona z nami nie leciała? - Pisnęła Shannon zakrywając usta. Nie mogła w to uwierzyc... chociaż wszystko by się zgadzało... ale kim ona jest?... to wszystko jest jakieś... dziwne.

Erica strasznie się bała gdy usłyszała strzał wydobyty z pistoletu. - Zabili Sawyera? - Powiedziała szeptem do siebie. - To niemożliwe. - Chciała iść zobaczyć, ale wolała nie ryzykować. Jeszcze by ją zabili. Podeszła do Boone`a i mocno go przytuliła. - Boję się. - Powiedziała mu do ucha. Cała się trzęsła. Patrzyła ukradkiem na April, która była obwiązana ładunkiem wybuchowym. Była pewna, że to nie ona zabiła Paula. Teraz wie kto go zabił. Nikki powiedziała sobie w myślach.

- Nie martw się... wszystko będzie w porządku... I got you- powiedział próbując ją przekonać chociaż sam w to nie wierzył- Zobaczysz... nikomu nie stanie się krzywda.
Zapewniał ją Boone, przytulił ją mocno.

Miała łzy w oczach. Czuła jak ją przytulał. Gdyby mu się coś stało, to niewiadomo co ona by wtedy zrobiła. Kochała go. Nigdy w życiu nie czułą takiego czegoś. - Ale Sawyera już zabili ! Niewiadomo co będzie dalej ! - Mówiła z przerażeniem.

- Spokojnie... nie płacz mała... Nie pozwolę im skrzywdzić ciebie... I got you mała... Obiecuję nie zrobią tutaj już nikomu krzywdy- wyszeptał Boone tuląc ją coraz silniej do siebie.