Samolot

Zauważyła miłą dziewczynę - Cześć. - Odparła lekko się uśmiechając. - Nie jestem największą fanką lotów samolotem. - Rzekła plotąc ręce na kolanach. - Nie. To nie jest mój brat. - Spojrzała na blondyna siedzącego obok niej. - A jesteśmy do siebie podobni? - Powiedziała spoglądając na blondynkę.

- Nie, ale zawsze może byc przyrodni... ja też mam jednego... - Wskazała na Boone'a. - Jest moim "bratem" a widzisz podobieństwo? On jednak woli chłopców... - Wskazała teraz na Locke'a z, którym Carlyle prowadził ożywioną konwersacje. - I to na dodatek takich, którzy spokojnie mogą byc jego ojcem... - Prychnęła po czym spojrzała na dziewczynę.
- Powiedz coś o sobie.

Różowa Juliet nagle zmieniła się w normalną Juliet, obudziła się z tego koszmaru.
- Uf...! to na szczęście był sen!- powiedziała blondynka wstając z łóżka. Rozejrzała się po swoim pokoju, był normalny- Uff...
Westchnęła głośno. To był tylko zły sen!

Tymczasem Jack uśmiechnął się swoim neurochirurgicznym uśmiechem lekarza w stronę Claire, skinął głową i wrócił na swoje miejsce. - Fiodor? - Poprosił o potwierdzenie April. Wskazał na książkę którą jak było widać już kończyła. - Czytałem "Łagodną." Wspaniała..

- Oczywiście, że Fiodor... on i Puszkin to geniusze literatury rosyjskiej- odpowiedziała- Łagodna była wspaniała, zawsze mnie wzruszała... tak w ogóle to jestem April
Powiedziała uśmiechając się łagodnie(:D).

Nikki spoglądała na różnych pasażerów. Siedziała spokojnie obok Paula, który drzemał oparty na ręcę. Wetschnęła.... czy on naprawdę jest mężczyzną z, którym chce spędzic życie? Teraz nie ma odwrotu... oboje są wplątani w to zamieszanie z diamentami... jest na niego skazana

PAULO
Spał.

Pace ściskał nerwowo spocone dłonie. `Wytrzymaj, wytrzymaj, jeszcze trochę.. W toalecie, na lotnisku LA sobie wciągniesz` Mówił do siebie chłopak, w ten sposób chciał zmotywować siebie, zwłaszcza swoje ciało które domagało się w tym momencie heroiny. Charlie ścisnął mocno zęby, kiedy zauważył uśmiech dziewczyny siedzącej obok niego. (Erica) Zmusił się do uśmiechu, jeżeli to w ogóle wyglądało na uśmiech.

- Dzień dobrek! - Rzucił Hugo w stronę Nikki która znów zatrzymała wzrok na grubasku. - Może bułeczkę? - Spytał wyciągając 23 porcję hamburgera. - Bo ja, bardzo chętnie. - Powiedział i wyciągnął dwie buły przysuwając jedną pani Fernandez.

- Bardzo chętnie. - Rzekła smyrając Hugona po kolanie. - Z chęcią się poczęstuje kochany. - Puściła oczko jedząc bułeczkę i ukradkiem spoglądając na Paulo czy aby nie robi czegoś co by świadczyło, że jest zazdrosny, ale on spał. - Smaczna bułeczka... - Oświadczyła oblizując wargi i uśmiechając się zalotnie do Hugo.

- April, bardzo ładnie. - Powiedział lekarz i uścisnął delikatną dłoń blondynki. - Ajm Dżek. - Przedstawił się ładnie i wrócił do porządkowania rzeczy w torbie lekarskiej. - Do Los Angeles, w sprawach zawodowych, a może na urlop? - Spytał.

Shannon obserwowała co jakiś czas pasażerów wychylając się znad krzyżówki. Spojrzała na Boone'a, siedział sobie spokojnie nie rozmawiając z tym dziadkiem.
- Mógłbyś mi podac inhalator... - Rzuciła do brata nie zaszczycając go jednak tym razem spojrzeniem. - Tylko szybko.

- Wiem, że smaczna, prosto z mojego fast foodowego baru, więc co się dziwić. - Rzekł uśmiechając się grzecznie nie kryjąc tego, że chce zaimponować kobiecie. - Zostało nam jeszcze około dziewięć godzin do lądowania. - Powiedział spoglądajac na swój diamentowy zegarek.

- Bardziej sprawy medyczne... straciłam pamięć, a w Los Angeles eksperci mają pomóc mi ją odzyskać- powiedziała uśmiechając się- A pan?

- Dobrze się czujesz?! Shannon! Wszystko w porządku?!- zapytał podając blondynkę inhalator. Bardzo martwił się o siostrę.

W tym samym czasie do miejsc gdzie siedział Sawyer i Claire podeszła seksowna stewardessa. - Może coś podać? - Spytała słodkim głosem wskazując na wózek z orzeszkami, mini obiadami, alkoholami, soczkami itd.

- To wystarczy mój Dionizosie. - Puściła oczko. - Jestem Nikki... a ty masz bar?? mmm zawsze podniecali mnie właściciele barw "Fast Food"... Paulo śpi nic nie zobaczy. - Rzekła pokazując główką drzwi z napisem toaleta znajdujące się niedaleko ich siedzeń. Przejechała mu po udzie. - Chodź pampuszku... coś ci pokażę.

- Idioto nie rób scen! - Krzyknęła. Nie lubiła się chwalic tym, że ma astmę... a Boone no cóż przez niego zaczęli się na nich gapic ludzie... - Jeszcze jedno takie słowo a cię zostawię! - Zagroziła po czym zaciągnęła się kilka razy i poczuła błogą ulgę.

- Dobrze już... - rzucił obojętnie Boone, który zaczynał być wściekły na swoją siostrę. Chciałem pomóc :x

- Brendy... - powiedział Sawyer uśmiechając się uwodzicielsko w stronę seksownej stewardessy- Ile jeszcze do końca lotu maleńka?

- To dobrze. Nie jestem ekspertem od leczenia utraty pamięci, ale wiem, że w LA jest jeden z najlepiej prosperujących szpitali właśnie o tej dziedzinie. - Powiedział grzecznie po czym lekko złamanym głosem powiedział. - Bo.. Eskortuję trumnę do Los Angeles. Mój ojciec, miał nie miły wypadek...

- Tak mi przykro Jack(Shitmenie :D)...- powiedziała trochę się pesząc tym, że zaczęła ten temat- Pan jest lekarzem? Jakiej specjalizacji, jeśli można spytać?

- Ee.. Yyy... Aa.. Boo.. Nie dziękuję. - Odpowiedział Hugo i bardzo zestresowany obrócił się tyłem do kobiety i z powodu stresu zjadł trzy bułki popijając oranżadą.

- Ależ proszę bardzo. - Powiedziała uprzejmie stewardessa podając kowbojowi szklankę z alkoholem. - Zdąży pan się jeszcze wyspać, za kilka godzin będziemy na miejscu. - Powiedziała słodkim głosikiem po czym zwróciła się do ciężąrnej. - A dla pani coś podać?

Claire spojrzała na seksowną stewardessę, po czym kiwnęła znacząco głową.
- Szklankę soku- wybełkotała głośno oddychając, gdy dostała napój jednym łykiem pozbyła się soku odstawiając szklankę. Blondynka chciała już być w LA, aby powrócić do swojej ojczyzny.

Erica odwzajemniła uśmiech do mężczyzny, który siedział obok niej. - Witaj. - Zmusiła się powiedzieć po dłuższym czasie.

Charlie już miał zmiar wyjśc do łazienki trochę przygrzać, kiedy usłyszał ciche "witaj". Fuck.. Obrócił głowę w stronę brunetki i ponownie zmusił się do uśmiechu. - Dzień dobry, miła. - Powiedział grzecznie i rękawem starł kropelki potu.

- Nie pan.. Jack. - Poprawił blondynkę. - Tak jestem lekarzem, a dokładniej neurochirurgiem. - Powiedział dumnie Shephard. - A ty droga April? Czym się zajmujesz?

- Ja właściwie... maluję obrazy, ale dla siebie nie sprzedaję ich- powiedziała zastanawiając się na moment- Żyję z majątku szlacheckiego, który przechodzi z pokolenia na pokolenie.

`Bogata, a do tego bardzo uprzejmna, niespotykane..`
- Jestem pewien, że twoje obrazy są cholernie dobre. - Powiedział Shephard spoglądając na stewardessę która rozmawiała z blondynką i tym cwaniakiem swa fotele dalej. - Można poprosić whisky? - Zapytał.

/ a cooo! pogram sama z sobą :D

- Jak pan sobie życzy. - Powiedziała uprzejmie stewardessa i obdarowała lekarza szklanką whisky z lodem. Później podreptała wózkiem na drugi koniec samolotu.